Teknolojinin de gelişmesiyle geleceğe umutla bakamayan kara fırınlar, buna ek olarak alttan çırak yetişmemesi sebebiyle de tedirginlik yaşıyor. Fırıncılığın herhangi bir okulu olmaması ve sadece çıraklık ile öğrenilebiliyor olması, bu durumun oluşmasındaki ana faktör olarak ön plana çıkıyor. Eskişehir’deki bir fırında müdür olarak görev yapan Yaşar Oğuz,eleman sıkıntısı sebebiyle sektördeki fırıncıların çok yoğun bir şekilde çalışmak zorunda olduklarını aktardı. Fırıncılığın çok iyi bir maaşa sahip olduğunu ancak günlük yoğunluğu sebebiyle insanların bu mesleğe karşı mesafeli durduğunu belirten Oğuz, “3 bin liraya kadar ücret veriyoruz ama bir fırıncı bulamıyoruz. Maddi olarak iyi bir para veriyoruz ama mesai saatleri uzun. Böyle olunca da insanlar fırıncılığa karşı istekli olmuyor. Sosyal hayat yok, gece çalışılıyor. Öte yandan yeni kuşak da yetişmiyor. Bu artık son kuşak diye düşünüyorum. Onlarda 50’li yaşlarda, randıman alamıyoruz. Ustalar çırak yetiştiremiyor şuanda çünkü çırak yok” ifadelerini kullandı.1988 yılından beri aktif olarak fırıncılık yapan Musa Erol da fırıncılığın, sosyal hayatı olumsuz yönde etkilediğini ve ailelerine zaman ayırmakta dahi zorlandıklarını söyledi. Buna rağmen böylesine önemli bir mesleğin kaybolmaması gerektiğini vurgulayan Erol, konuyla ilgili şunları kaydetti: “Şuan en sıkıntılı olduğumuz konu elemansızlık. Eleman olmamasının en önemli nedeni de izin hakkımızın olmaması. 365 gün çalışıyoruz. 365 çalışan insanda bir verimsizlik olur. İnsanın kısa bir süreliğine de olsa işine özlem duyması gerekir ki, verimli olabilsin. Eleman bulamamamızın en önemli sebeplerinden biri bu. Sosyal hayatımız zaten yok. Her şeyde para değil tabii ki. Yine de fırıncılık bizim bir geleneğimizdir. Umut ediyorum ki, bir bilinçlenme olur ve bu mesleği kaybetmeyiz.” Kaynak: HABER7.COM