Süreç, küçük çizgilerle başlayarak, kafamda sürekli dönen düşünceler, çevremden edindiğim gözlemler, duyduklarım, gördüklerim, hislerimle bir araya toplanıp karalamalara dönüştü. Karaladıkça motifler oluştu; kah size, kah bana dokunduğum zamanlarda. Bazen küçük cümlelere, bazen de uzun yazılara döktüm içimdekileri. Bazen karman çorman bir kompozisyon, bazense berrak olarak tanımlıyor an’a uyum süzgeci.             

                                                                                    

Her anında farklı bir haz, farklı bir deneyim elde ettim. Paylaşmaya başladığımda, yeni ufuklar gözledim. Aynı cümle içinde farklı anlamlar buldum paylaşım ortaklarım sayesinde. Bazen ortak noktada buluşurken, bazen noktalarımızı kesiştirip, doğrular oluşturdum; kimi zaman paralel, kimi zamansa birbirine dik. Önemli olan kompozisyondu benim için; yeni bakış açılarıyla buluşma, yeni keşifler. Bazen kaybolmama sebep olsalar da, çoğu zaman farkındalıklarımla soluğumu artırmaya başladılar. Farkındalığım arttıkça, yanımdakilerle paylaşmaya başladım, onlar silkelendikçe onların etrafındakiler bize katıldı ve gün geçtikçe daha da büyümeye başladık.                                           


           Çıktılar çoğaldıkça, geniş çapta paylaşım zamanı geldi dedim, yeni keşifleri elde etme heyecanıyla “Deneme”ye karar verdim ve şimdi çoğul olarak sizinle buluşuyorlar. Belki birlikte daha büyük motifler oluştururuz ne dersiniz?   


Bir noktada kesişebilmek dileğiyle...

Editör: TE Bilisim